Niemcy, słynący z miłości do mięsnych specjałów mają swój hackepeter – danie przypominające tatara, przygotowywane z surowego mięsa wieprzowego, cebuli i świeżej papryki. W Austrii z kolei króluje wiedeńska szynka, pieczona w cieście z mąki żytniej. Połączenie mięsnej soczystości z chrupiącym ciastem tworzy unikatowe danie. Włochy i Hiszpania to kolejne kraje, które podają wieprzowinę na wiele sposobów. Włoskie prosciutto i porchetta czy hiszpańskie chorizo i jamón to tylko niektóre z przykładów, jak to mięso i jego przetwory mogą być serwowana, aby zadowolić nawet najbardziej wymagające podniebienia. Jamón Ibérico – rodzaj szynki produkowanej ze świń ras iberyjskich, jest uznawany za hiszpański narodowy skarb. Szynki dojrzewają nawet kilka lat, a ich wyjątkowy smak wynika z diety świń, która często obejmuje żołędzie.
Portugalia również ma swoje niepowtarzalne podejście do wieprzowiny. Leitão, czyli młody prosiak pieczony z pomarańczami, to danie łączące tradycyjne metody przygotowania z nutą świeżości i słodyczy, tworzące niepowtarzalną kompozycję smakową. Na wielu wyspach Pacyfiku, w tym na Hawajach i w Polinezji, pieczone prosięta są tradycyjnym daniem podawanym podczas ważnych uroczystości i ceremonii. Metoda przygotowania, znana jako luau, często obejmuje pieczenie całego prosiaka w specjalnym dołku w ziemi.
W Stanach Zjednoczonych popularna jest szynka w glazurze ze śliwek kalifornijskich, idealny przykład amerykańskiego podejścia do klasyków kulinarnych – połączenie słodkiego i słonego w jednym daniu.
Jednak mięso wieprzowe to nie tylko europejskie i amerykańskie potrawy. Jeszcze bardziej popularne i zróżnicowane dania z wieprzowiny serwowane są w Azji. W Chinach char siu, czyli słodko-słona pieczona wieprzowina, jest często serwowana jako główne danie lub składnik różnych potraw. W Państwie Środka wieprzowina jest nie tylko podstawą diety, ale również symbolem dobrobytu i bogactwa. W chińskiej kulturze kolor czerwony, który często kojarzy się z wieprzowiną, jest symbolem szczęścia i pomyślności. Z tego powodu dania z wieprzowiny są częstym elementem podczas uroczystości i świąt.
Adobe Stock
W Korei, gdzie spożywanie wieprzowiny ma długą historię, samgyeopsal – grillowane plastry boczku podawane z sałatą i sosami, są nie tylko posiłkiem, ale sposobem na budowanie relacji społecznych. W wielu koreańskich restauracjach stoły wyposażone są we wbudowane grille, na których goście mogą sami przyrządzać boczek.
Na południu Brazylii, feijoada jest obiektem prawdziwej narodowej dumy. To gęsty gulasz z czarnej fasoli i różnych części wieprzowiny, serwowany z ryżem, farofą, czyli prażoną mąką z manioku i pomarańczami. Przysmak ten uważany za narodowe danie Brazylii ma swoje korzenie w portugalskiej kuchni. Z czasem jednak ewoluował, przyjmując wpływy afrykańskie i miejscowe, co czyni go doskonałym przykładem fuzji kulinarnych. W Argentynie natomiast popularny jest choripán – prosty, ale wyjątkowo smakowity street food z grillowanej kiełbasy wieprzowej.
Południowoafrykańska przekąska biltong to rodzaj suszonej wieprzowiny, mający swoje korzenie w holenderskich technikach suszenia mięsa. Przysmak ten ceniony jest zarówno za intensywne walory smakowe, jak i wartość odżywczą.
Wieprzowina to mięso, które ma niezliczone oblicza i jest obecne w różnych kulturach na całym świecie. Każdy kraj i region mają swoje unikatowe metody przyrządzania wieprzowiny, tworząc dania, które odbijają się echem w tradycjach kulinarnych i kulturowych. Od surowego mięsa w Niemczech przez amerykańską pieczoną szynkę w śliwkach, egzotyczne potrawy z Brazylii, aż po orientalne smaki w Azji – wieprzowina to prawdziwy globtroter na kulinarnej mapie świata, który odgrywa znaczącą rolę nie tylko jako źródło pożywienia, ale również jako element tradycji, historii i społecznych zwyczajów.
